هرچه تحریم بیشتر، رشد هم بیشتر
حدود دی ماه سال پیش بود که الگوریتم همسرم رو برای یکی از دوستانم که برق خونده بود و نرم افزار matlab رو یاد داشت! فرستادم. حدود سه ماه به طور کلی پیگیری برای پیاده سازی الگوریتم از طرف من انجام نشد چون سرمان با بچه‌ی تازه متولد شده‌مان گرم بود. اردیبهشت ماه سال بعد زنگ زدم ببینم کاری کرده یا نه. خلاصتاً نتیجه این شد که بعد از چند هفته معطل گذاشتن رفیق بنده گفت نمی‌تونم انجام بدم و معذرت خواهی کرد. بنابراین الگوریتم رو برای یکی دیگر از دوستانم فرستادم. ایشان هم گفت که سرم شلوغه نمی‌تونم. خلاصه تصمیم بر این شد که خودمان (من و همسرم) دست به کار شویم. پنجشنبه و جمعه شروع کردیم به نوشتن و غروب جمعه از الگوریتم خروجی گرفتیم.
بعد از این ماجرا به این نتیجه رسیدیم که اگر از اول خودمان دست به کار شده بودیم و الگوریتم رو در matlab می‌نوشتیم خیلی جلوتر بودیم. الان هم حس خوبی داریم و هم اینکه یک سطر به رزومه‌ی هر دوی ما اضافه شده است: آشنا به برنامه‌نویسی با نرم‌افزار matlab.
** آدمی دشمن جهل خویش است**
